Tuesday, October 13, 2015

'อยู่'ให้เขารัก ... 'จาก'ให้เขาคิดถึง

หลายวันมานี้ ... ได้เจอกับ ผู้ใหญ่ ผู้มีพระคุณ และเพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ หลายท่านที่รู้จักจากการทำงาน
ตามปกติแล้ว ... เราก็คิดว่า ... เมื่อ ยุติการทำงาน กับที่ใดที่หนึ่ง หยุดบทบาทหน้าที่ บทบาทใดบทบาทหนึ่ง ... ไม่ช้า ผู้คนก็จะลืมเราไป

หงีคิดผิด ... 555+

เพราะสำหรับสิ่งที่เกิดขึ้นจริง ... หงีพบว่า ผู้ใหญ่หลายๆท่าน ยังคงคิดถึงเรา เอ็นดู และมีความรู้สึกดีๆที่ได้พบเรา ... แม้กระทั่ง เพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ ที่เคยคุยงานกัน ทำงานร่วมกัน ... แม้เราจะไม่ได้มีประโยชน์ต่อเค้าแล้ว ด้วย 'บทบาทหน้าที่' ที่เอื้อประโยชน์ต่อเค้าหมดลง ... หงีก็พบว่า เค้าดีใจที่ได้พบเรา และมีความรู้สึกดีๆต่อเรา

'อยู่' ให้เขารัก ... 'จาก' ให้เขาคิดถึง

สิ่งที่หงีได้เรียนรู้เองจากสิ่งที่เกิดขึ้นในหลายวันนี้ ... หงีสันนิษฐานว่า การที่ 'จาก' แล้ว 'เขา' ยังคิดถึงนี้ ... เป็นผลจาก ณ วันที่ 'อยู่' เราเป็น 'คนน่ารัก' ในสายตาท่านทั้งหลาย

สำหรับผู้ใหญ่ ... เราเต็มที่กับสิ่งที่ได้รับมอบหมาย เราคิดดีเราทำดี และข้อสำคัญ คือ 'เรานอบน้อมและให้ความเคารพ'

สำหรับเพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ ... เราคิดดี เราเห็นเขาเป็นเพื่อน พี่ น้อง จริงๆ หวังดี ไม่ทำร้าย ไม่ยกตนข่มท่าน ไม่หาประโยชน์จากความสัมพันธ์ ... และ คอนเซปต์เดิม คือ 'อ่อนน้อมถ่อมตน' แม้แต่กับคนที่อายุน้อยกว่า ... การ 'อ่อนน้อมถ่อมตน' ต่อคนที่อายุน้อยกว่านี้ คือ การให้เกียรติความเป็นมนุษย์ ให้เกียรติสติปัญญาความสามารถในการคิดของเขา ให้เกียรติประสบการณ์ของเขา เพราะเราไม่รู้หรอก ว่า คนๆหนึ่งผ่านอะไรมาบ้าง

ประโยชน์อะไร ที่ต้อง 'เหนือกว่า' ผู้อื่น ... 'เก่งกว่า' ผู้อื่น ... และ 'ฉลาดกว่าผู้อื่น' ' ... แล้วท้ายที่สุด ก็ 'ไม่เหลือผู้อื่น' .... เออ ... มึxก็มีแต่ตัวเอง ... เก่งคนเดียว ฉลาดคนเดียว เหนือคนเดียว ไปเลย ... 'แกล้งโง่' บ้างก็ได้ 'ผิด' บ้างก็ได้ 'ไม่รู้' บ้างก็ได้

ที่เขียนมาทั้งหมดนี้ ... ไม่ใช่ไม่เคยพลาด ... พลาดมาก็มาก ... แต่ 'เรียนรู้' และ 'ปรับตัวใหม่' ... แล้ว 'ผลที่เกิดขึ้น' ก็ หอมหวานน่าชื่นใจ :)

หงีคิดว่า 'โชคชะตา' ที่คนที่ผ่านมาในชีวิต 'ส่วนใหญ่' เป็น 'คนดี' นั้นเป็นเพียงส่วนหนึ่ง
'คนดี' คงจะ 'รัก' เราไม่ได้ ... ถ้าเราทำตัว 'ไม่น่ารัก'

ขอบคุณพระเจ้าสำหรับผู้คนดีๆในชีวิต โชคชะตา และการเรียนรู้
ขอบคุณหม่าม๊าสำหรับการเลี้ยงดูสั่งสอนให้นอบน้อม และอ่อนน้อม ... 'อยู่' ให้เขารัก 'จาก' ให้เขาคิดถึง


No comments:

Post a Comment